Het gesprek in het loket verliep moeizaam. De dialoog werd als behoorlijk stroef en emotioneel ervaren door de medewerker van de gemeente, die de persoon waarmee ze sprak later tegenover de politie zou omschrijven als een “recalcitrante, agressieve man die zijn eigen welzijn saboteert met zijn koppige onvermogen om zichzelf te willen helpen met de hulp van anderen.”

Nadat de medewerker hem gevraagd had om zijn voortdurende afstand tot de arbeidsmarkt te verklaren, en de man daarop geantwoord had met: “omdat je kanker moeder alles al voor mij betaalt,” volgde een kort intermezzo waarin de beveiliging met de man in kwestie sprak, met de bedoeling de hoog opgelopen emoties wat te bedaren. Erop volgend probeerde de medewerker nogmaals de financiële situatie van de man en zijn uitzicht op een mogelijke baan en plaats in de samenleving te bespreken. Toen de man wederom weigerde een gewenst antwoord op de vragen van de medewerker te geven, en in plaats daarvan tegen haar zei dat ze best voor hem als hoertje mocht gaan werken als ze wat meer geld wou verdienen, werd hij door de beveiliging uit het gebouw verwijderd. Zijn uitkering werd per direct stopgezet.