[english version below]
OVER NAAMLOOS WERK ALS WEBSITE
NAAMLOOS WERK is een levend archief van een deel van mijn werk; voornamelijk teksten die ik geschreven heb, aangevuld met ander werk en materiaal. Het is een tweetalige verzameling tekstfragmenten (gebroken tekst uit groter werk) dat als veranderend geheel getoond wordt om een indruk te geven waar ik mee bezig ben. Als schrijver-kunstenaar heb ik een wat onorthodoxe manier van werken, omdat ik altijd met vanalles tegelijk bezig ben. Ik kan het niet anders (blame ADD), en ik heb mijn slordige werkwijze omarmd als noodzakelijk kwaad (anders krijg ik te weinig gedaan). Deze chaotische, ruwe vorm van publiceren en delen is een poging om mijn proces en werk te kunnen delen met andere mensen. Ik beschouw het als een kunstproject op zichzelf; het is een collage-achtig werk dat voortdurend verandert en in beweging is, en dat met mij meegroeit. Op de homepage worden de nieuwste fragmenten willekeurig naast elkaar geplaatst, waardoor een juxtapositie ontstaat van soms radicaal verschillende stukken. NAAMLOOSWERK is een tussenruimte; een plaats voor mijn teksten & kunst in metamorfose. Je kan er vele schetsen, experimenten, en fragmenten vinden die allemaal onderdeel zijn van mijn ontwikkeling als maker.
In de archieven staan alle fragmenten uit groter werk onderverdeeld in aparte folders op projectnaam. Onder DOOD WERK publiceer ik werk dat is losgelaten en in die zin af is. Alles daar is ook kosteloos te kopieëren en downloaden.
OVER DE VRIJHEID VAN MIJN NAAMLOOS WERK ALS BEZIGHEID
Deze website kan worden beschouwd als iets van een verminking van het standaard cv of portfolio, aangezien ik geen enkele wens heb om die te maken, omdat hun primaire functie is om anderen te overtuigen van mijn professionaliteit en capaciteiten. Dat wil ik niet doen. Waarom zou ik? Het is alleen bedoeld om iemands verkoopbaarheid te vergroten; een snel en gemakkelijk te verwerken overzicht van prestaties en verdiensten, waarmee je als kunstenaar je waarde toont aan degenen die mogelijk in je willen investeren (tijd/geld/plaatsing binnen een platform).
Ik hoef je niets te verkopen, maar ik wil dat wat ik maak wel met mensen delen. Omdat ik mijn kunst volledig heb losgemaakt van enige afhankelijkheid van de markt, en te chaotisch ben voor institutionele subsidies, kan ik ongehinderd creëren (zonder de noodzaak er geld mee te moeten verdienen). Mijn NAAMLOOS WERK wordt vrijwillig uitgevoerd, en zonder een inherent doel anders dan dat ik het wil maken. Mijn NAAMLOOS WERK is een daad van rebellie tegen de Moloch, die boven alles de financiële potentie van ons gedrag waardeert. Maar ook een daad van liefde voor de makende mens die tegen beter weten in bezig blijft met een economisch gezien volstrekt onzinnige productiviteit; ik geloof in de kracht van zelfpublicatie en een radicaal-maken die zich kenmerkt in een veelvormige stijl—rauw, ruw, en chaotisch. Ik wil werk maken dat in de publieke ruimte bestaat en gezien kan worden zoals een sculptuur die openbaar en toegankelijk in een gemeenschap geplaatst is. Voor iedereen beschikbaar, maar je kan er ook gewoon niet naar kijken en voorbij lopen.
In onze huidige maatschappij wordt de waarde en functie van bijna alles primair bepaald door het vermogen van iets om geld op te leveren.
Dat verleidt ons ertoe onszelf tot slaaf te maken van onze eigen wens om gezien te worden en als succesvol te worden beschouwd. Om dingen te kunnen doen, heb je financiële middelen nodig. Wanneer je bezig wilt zijn met schrijven en maken, ontkom je niet aan de noodzaak van geld. Een succesvol schrijver-kunstenaar wordt meestal voorgesteld als iemand die er genoeg geld mee verdient om ervan te kunnen leven, een professional. Ik wil dat wat ik doe niet ondergeschikt maken aan een verdienmodel, daarom draai ik het om: ik creëer alles wat ik wil en kan onafhankelijk en waar mogelijk gratis toegankelijk. Alle eventuele financiële opbrengst ervan is secundair; niet van belang maar wel lekker.
Zolang we ons succes gelijkstellen aan ons vermogen om geld te verdienen, is niets wat we maken vrij te krijgen en alles besmet. Het is een soort maken van kunst in gevangenschap, die slechts in afzondering kan worden verlost wanneer het wordt verkocht. Ik wil dat mijn schrijven en kunst vrij zijn: kosteloos en beschikbaar voor iedereen ongeacht hun vermogen om ervoor te betalen.
In eerste instantie maak ik vrijwillig, niet als professional. (Overigens is dit geen aanklacht tégen schrijvers & kunstenaars die zich wel als zodanig presenteren; er is geen juiste manier van maken of doen. Alles hangt af van wat je wilt doen en de mogelijkheden die er zijn om dat te kunnen. Het geluk van het schrijven is dat het niet afhankelijk is van iets anders dan vrije tijd, en dat het altijd in de schaduw van een baan gedaan kan worden. Wie wel genoeg geld met kunst verdient is daarmee gezegend binnen een systeem wat geld verdienen noodzakelijk maakt. Ik hoop daar natuurlijk ook op— om met schrijven genoeg geld te verdienen zodat ik niet langer een baan als (financiële) ondersteuning nodig heb. Maar alleen zolang het geld de droom volgt en niet andersom).
*deze website en het NAAMLOOS WERK worden mede mogelijk gemaakt door geld verdiend in dienst van de Moloch. Alle (financiële) steun van liefhebbers wordt zeer gewaardeerd.
DE SEMI-IRONISCHE FINANCIËLE SMEEKBEDE VAN EEN BEDELAAR
Hoewel mijn schrijven & kunst is bevrijd/verlost van de noodzaak er geld mee te moeten verdienen als fundamentele functie, is er wel geld nodig om te overleven. Ik werk momenteel in de klantenservice omdat het mij een bepaalde vrijheid geeft om te schrijven, maar daar wil ik vanaf omdat ik bijna de helft van mijn tijd eraan kwijt ben. Wellicht omdat ik te veel drugs, fastfood, alcohol, avocado’s en koffie-to-go’s koop, waardoor kan ik niet genoeg sparen om een eigen huis te kopen en moet blijven huren (wat zo diabolisch duur is dat ik ruim de helft van mijn salaris eraan verlies). Daarom wordt alle financiële steun zeer gewaardeerd!
Omdat ik ook nog eens te regelmatig naar de kroeg ga (waar de inflatie net zo genadeloos toeslaat als elders, maar de hoogte van de rekening meestal toch zachter valt wanneer die gebracht wordt—vooral als je ladderzat bent en fooi geeft alsof-je-niet-bijna-platzak-bent-en-die-maand-weer-financiële-problemen-verwacht), én genoeg tijd wil overhouden om te kunnen schrijven;
Is geld verdienen met schrijven & kunst de enige manier…
Als je mijn werk als schrijver-kunstenaar wilt steunen kan je een vrijwillige bijdrage leveren via de donatieknop. Hoeveel je geeft bepaal je zelf; er is geen minimum of voorgesteld bedrag. Ik weet nog niet hoe ik van die irritante pop-up berichten kan maken zoals websites als Wikipedia hebben waarin ze hun bezoekers semi-vriendelijk/semi-pushy-guilt-trippingly om geld smeken terwijl wordt benadrukt dat het niet hoeft maar wel mag & kan, en bovendien HEEL ERG WORDT GEWAARDEERD omdat die steun noodzakelijk is voor het voortbestaan van dit (geïmpliceerd als belangrijk) werk!!!
Mijn werk, anders dan Wikipedia, is in essentie van een vrijgevochten-nutteloze aard en zal vermoedelijk niet bijzonder belangrijk blijken.
Daarom heb ook geen tweede pop-up waarin ik je op mijn knieën bedank voor je donatie (hoe klein, groot, of gewoon skeer maakt niet uit), en nogmaals benadruk wordt wat voor een fundamenteel en extistentieel belang die donatie heeft, en ik kan je dus ook niet zeggen dat je dankzij die donatie bij een selecte groep supporters hoort die absoluut essentieel voor mij en mijn werk zijn. Een semi-ironische smeekbede. Geef me gewoon wat je kan. Niets geven is uiteraard O.K. geen enkel probleem! Immers hoeft niemand het eDeLe WeRk van Kunst belangrijk genoeg te vinden om er een schamele aalmoes voor over te hebben. Niet iedereen kan wat kleingeld missen… MAAKT NIET UIT! Het verandert niets behalve de inhoud van mijn bankrekening en mijn mogelijkheden om te kunnen investeren in nieuwe projecten waar niemand op zit te wachten. Alles helpt de poging om aan de rat-race te ontsnappen.
ABOUT NAAMLOOS WERK/NAMELESS WORK AS A WEBSITE
NAMELESS WORK is a living archive of a part of my work; mainly texts I’ve written, supplemented with other works and material. It is a bilingual collection of text fragments (broken text from larger works) presented as a changing whole to give an impression of what I’m working on. As a writer-artist, I have a somewhat unorthodox way of working, because I’m always working on too many things at once. I can’t do it any other way (blame ADD), and I’ve embraced my method as a necessary evil (otherwise I wouldn’t get much done at all).
This chaotic, raw form of publishing and sharing is an attempt to make my process and work accessible to others. I consider it an art project in itself; a collage-like work that’s constantly in motion, it grows and changes with me. On the homepage, the newest fragments are placed next to each other at random, creating a juxtaposition of sometimes radically different pieces. NAMELESS WORK is an in-between space; a place for my texts & art in metamorphosis. You can find many sketches, experiments, and fragments there that are all part of my development as a maker.
In the archives, all fragments from larger works are divided into separate folders by project name. Under DEAD WORK I publish work that have been let-go and is, in that sense, finished. Everything there is also free to be copied or downloaded.
ABOUT THE FREEDOM OF MY NAMELESS WORK AS A PRACTICE/PURSUIT
This website can be considered somewhat of a mutilation of the standard CV or portfolio, as I have no desire to create them, because their primary function is to convince others of my professionality and capabilities. I don’t want to do that. Why would I? It’s only meant to improve someones marketability; a quick and easily digested summary of feats and achievements, showing the promise of your worth as an artist to those who might want to invest in you (time/money/placement within a platform).
I don’t need to sell you anything, but I do want to be able to share what I create and write. Because I have completely detached my art from any dependence on the market, and am too chaotic for any institutional subsidies, I am free to create without obstruction—without the need to make money from it. My NAMELESS WORK is carried out voluntarily, with no inherent purpose other than my desire to make it. My NAMELESS WORK is an act of rebellion against the Moloch that values, above all, the financial potential of our behaviour. But it is also an act of love for the creating-people being who, against all reason, continue to engage in forms of productivity that are economically absurd.
I believe in the power of self-publishing and a radical form of making characterised by a multiform style—raw, rough, and chaotic. I want to create work that exists in the public space and can be encountered like a sculpture placed openly within a community; accessible to everyone, yet just as easily passed by and ignored if uninterested.
In our current society, the value and function of almost everything are primarily determined by its ability to generate profit.
That seduces us into enslaving ourselves to our own desire to be seen and to be regarded as successful. To do things, you need financial means. When you want to write and create, you cannot escape the necessity of money. A “successful” writer-artist is usually imagined as someone who earns enough to make a living from it—a professional.
I refuse to make what I do subordinate to a way to create revenue. That’s why I reverse it: I create and write what I can independently, and —if possible— freely accessible to anyone. Any financial gain that might result from it is secondary; not fundamentally necessary for my writing, but still important in my ability of doing-it.
As long as we equate success with our ability to make money, nothing we create can be truly free, and everything becomes tainted. It’s a kind of art-creation in captivity, that can only be freed in isolation as it is being sold.
I want my writing and art to be free: literally, and available to everyone regardless of their ability to pay for it.
I create voluntarily, not as a professional. (But this is by no means an accusation against writers and artists who do present themselves as such; there is no single “right” way to create anything. It all depends on what you want and the available opportunities for you to do it. One of the blessings of writing is that it depends on little more than having some free time—it can always be done in the shadow of another job. Those who do earn enough from their art are fortunate within a system that makes earning money a necessity. Obviously I hope for that to happen too— to be able to earn enough money with writing to no longer need a job supporting it. But only as long as the money follows my dream, and not the other way around.)
*this website and the NAMELESS WORK are made possible in part by money earned in service of the Moloch. Any (financial) support is greatly appreciated.
THE SEMI-IRONIC FINANCIAL PLEA OF A BEGGAR
Although my writing and art have been freed from the necessity of making money as their fundamental purpose, money is still needed to survive. I currently work in customer service because it gives me a certain freedom to write, but I want to move on from that since it consumes nearly half of my time.
Perhaps because I spend too much on drugs, fast food, alcohol, avocados, and takeaway coffees, I can’t seem to be able to save enough money to buy my own home, forcing me to keep renting (which is so diabolically expensive that I lose more than half my salary to it). This is why any and all financial support is appreciated!
Since I also go to a bar or café somewhat regularly (where inflation hits just as mercilessly as everywhere else, but where the bill feels to be softer than elsewhere when it finally arrives—especially when you’re drunk and tipping as if you’re not-nearly-broke-and-already-expecting-financial-trouble-again-that-month), and because I want to keep enough time left for me to write;
Then making money through writing & art is the only way…
If you want to support my work as a writer-artist, you can make a voluntary contribution via the donation button. How much you give is entirely up to you; there is no minimum or suggested amount. I haven’t yet figured out how to create those annoying pop-up messages like websites such as Wikipedia have, in which they semi-politely/semi-pushy-guilt-trippingly beg their visitors for money while stressing that it’s not required but it’s allowed & possible, and moreover GREATLY APPRECIATED because that support is essential for the survival of this (implied as important) work!!!
My work, unlike Wikipedia’s, is essentially of a free-fought-useless nature and will likely not turn out to be particularly important.
Therefore, I also don’t have a second pop-up where I thank you on my knees for your donation (no matter how small, large, or just *skeer*), nor do I repeat how fundamentally and existentially important that donation is, and I also can’t tell you that you now belong to a select group of supporters who are absolutely essential to me and my work. A semi ironic pleading. Just give me what you can. Giving nothing is, of course, O.K. — no problem! After all, no one is obliged to find the NoBLe WoRk of Art important enough to spare a meager alms for it. Not everyone can spare some change… THAT’S FINE! It changes nothing except the contents of my bank account and my ability to invest in new projects that nobody is waiting for. Everything helps in the attempt of escaping the rat race.